الگوی راهبردی فرهنگ مطلوب جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 رئیس مؤسسه راهبردی فرهنگ پیشرو

2 بازنشسته ارتش جمهوری اسلامی ایران

3 ریاست پژوهشکده مدیریت راهبردی و سرمایه انسانی داعا

چکیده

یکی از عناصر مؤثر بر قدرت ملی و کلید اصلی مدیریت راهبردی هر کشوری، فرهنگ و زیرساخت‌های فرهنگی آن کشور است. فرهنگ به‌مثابه «روح جامعه» شکل‌دهنده و اثرگذار بر ذهنیت و گرایش‌های افراد و جامعه و تعیین‌کننده‌ی رفتار عمومی است و از طرفی بالندگی و شکوفایی در همه ابعاد اجتماعی بدون زیرساخت فرهنگ مصلوب به‌هیچ‌وجه ممکن نیست؛ بنابراین به این جهت است که چندگانگی در شناخت مطلوبیت و عدم درک مشترک از الگوی مطلوب فرهنگی می‌تواند عوارض نامطلوبی را ایجاد نماید. هدف پژوهش حاضر طراحی الگوی فرهنگ مطلوب جمهوری اسلامی ایران است. این پژوهش از نظر نوع، کمی و از حیث هدف کاربردی بوده و از لحاظ جمع‌آوری اطلاعات در زمره­ی تحقیقات پیمایشی (میدانی) جای می‌گیرد. جامعه­ی آماری این پژوهش عبارت‌اند از 30 نفر از مدیران حوزه فرهنگ و مدیریت فرهنگی، ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ محقق ساخته بوده و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون T همبستگی و تک نمونه‌ای بهره‌گیری شده است. در پایان مقاله ضمن تدوین الگوی راهبردی فرهنگ مطلوب جمهوری اسلامی ایران، اولویت‌های تأثیرگذار بر این الگو به ترتیب اولویت ارائه شده است.

کلیدواژه‌ها


  • فهرست منابع و مآخذ

    الف. منابع فارسی

    • قرآن کریم.
    • اراکی، محسن (1390)، «مبانی نظری نظام‌سازی اسلامی چیست»، پایگاه تحلیلی تبیینی برهان.
    • بصراوی، فرشته (1385)، «تبیین شاخص‌‌های فرهنگی در اسلام»، مسجد دانشگاه، شماره 5، صص 43-20.
    • پورعزت، على‏اصغر (1382)، «ضرورت توسعه فرهنگ عدالت­پذیر برای نیل به جامعه عدل موعود» انتظار موعود، شماره 10.
    • توسلی، غلام‌عباس (1366)، نظریه‌های جامعه‌شناسی، تهران، سمت.
    • دورکیم، امیل (1383)، صور ابتدایی حیات دینی، ترجمه باقر پرهام، تهران، نشر مرکز.
    • ذوعلم، علی (1386)، مهندسی فرهنگ اصول و فرآیند، زمانه، شماره 58.
    • ذوعلم، علی (1392)، فرهنگ معیار از منظر قرآن کریم، تهران، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و‌ اندیشه اسلامی.
    • شاین، ادگار (1382)، مدیریت فرهنگ ‌سازمانی و رهبری، ترجمه برزو فرهی بوزنجانی، تهران، سیمای جوان.
    • شوالیه، ژان ژاک (1389)، فرهنگ نمادها، مترجم سودابه فضایلی، تهران، جیحون.
    • شورای عالی انقلاب فرهنگی (1386)، «چگونگی تبیین مؤلفه‌های اصلی فرهنگ» پایگاه اطلاع‌رسانی شورای عالی انقلاب فرهنگی.
    • شورای عالی انقلاب فرهنگی (1392)، نقشه مهندسی فرهنگی کشور.
    • طوسی، محسن (1386)، تفسیر نماد‌های دینی، قم، پژوهش‌های اسلامی صداوسیما.
    • صالح اصفهانی، محمد (1387)، «الگوی مدیریت راهبردی نیروهای مسلح» رساله دکتری مدیریت راهبردی، تهران، دانشگاه عالی دفاع ملی.
    • علمداری، شهرام، ادیب، مصطفی (تیر و مرداد 1386)، «مهندسینظام آموزشی بخشی از مهندسی فرهنگی» مهندسی فرهنگی، شماره 10 و 11.
    • فرهی بوزنجانی، برزو و اسکندری، مجتبی (1384)، بررسی فرآیند فعالیت‌های کارشناسی و پژوهشی دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی و پیشنهاد راهکارهای اصلاحی، تهران، شورایعالی انقلاب فرهنگی.
    • فصیحی، سید حسین (1391)، «مبانی و اصول شکوفایی فرهنگی از نظر اسلام» پگاه‌ اندیشه، شماره 6 و 7.
    • کاشی، غلامرضا (1381)، اخلاق و برنامه‌ریزی فرهنگی، فرهنگ عمومی، شماره 33.
    • مشبکی، اصغر و پورعزت، علی‌اصغر (1380)، مدیریت فرهنگ جامعه، فصلنامه سخن، شماره 8.
    • ناظمی اردکانی، مهدی (1388)، صنایع فرهنگی و الزامات آن، کتاب ماه علوم اجتماعی، شماره 23.
    • هاشمی، سید حسین (1386)، قرآن و شاخصه‌های اخلاق نبوی، نشریه پژوهش‌های قرآنی، شماره، 46.
    • هچ، ماری، ان ال، کانلیف (1389)، نظریه سازمان، دانایی‌فرد، حسن، تهران، مهربان نشر.